psychologia - Poradnia Psychologiczno-Pedagogiczna nr 23

Życie rodzinne w czasach koronawirusa

by Comment Closed

NASZE PUBLIKACJE Życie rodzinne w czasach koronawirusa Ostatnie tygodnie mogą być trudne dla wszystkich rodzin, szczególnie tych, w których występuje problem uzależnień np. od alkoholu czy innych substancji psychoaktywnych, bądź przemocy. Nie jesteśmy przyzwyczajeni aby 7 dni w tygodniu spędzać czas tak blisko siebie, tak długo pozostawać we wspólnym doświadczeniu izolacji. W ostatnich tygodniach życie większości polskich rodzin zmieniło się pod wieloma względami. Sposób wykonywania naszej pracy został zmodyfikowany w przypadku wielu branż - tam gdzie można korzystamy z możliwości pracy zdalnej, bowiem nie wskazane jest opuszczanie naszych domów. Doświadczamy obecnie izolacji społecznej, która ma nam pomóc w walce z rozprzestrzenianiem się COVID-19. Obecnie większość czasu w ciągu dnia spędzamy razem na terenie naszego mieszkania lub domu. Jesteśmy nieustannie poddawani oddziaływaniu czynników np. lękotwórczych, które mają źródło w danych statystycznych na temat koronawirusa, przekazywanych za pośrednictwem mediów – telewizji i Internetu. Takie wiadomości mogą przytłaczać każdego, możemy czuć beznadziejność sytuacji, mogą pojawiać się nasilone myśli związane z tym, że czeka nas tragedia (niektórzy...

Po co stawiamy dzieciom granice?

by Comment Closed

NASZE PUBLIKACJE Po co stawiamy dzieciom granice? Wyobraźmy sobie ogród bez ogrodzenia, z którego każdy może skorzystać tak jak chce i kiedy chce. Niełatwo być takim ogrodem, gdyż nie każdy kto odwiedzi ten ogród może okazać się miłośnikiem przyrody. Chronimy nasze ogrody. Ogrodzenia i żywopłoty wyznaczają obszar, który jest nasz – ten, za który odpowiadamy - przestrzeń naszych decyzji, wpływów, wolności i niezależności. Informują one gości, że tu obowiązują nasze zasady, a korzystanie z tej przestrzeni jako wspólnej wymaga uzgodnienia z nami, na jakich odbędzie się to zasadach. Granice nie są wartością samą w sobie. Mają sens w odniesieniu do zasobów, które ochraniają. Zasoby emocjonalne naszej rodziny opierają się na wzajemnej miłości. Głównym zadaniem rodziców jest zaspokajanie dziecięcych potrzeb bliskości, miłości, dbanie o ich bezpieczeństwo, zdrowie, odżywianie, rozwój, sen. Tutaj rodzi się pytanie: jaka jest różnica pomiędzy zachcianką, a potrzebą? Dzieci na początku nie widzą różnicy pomiędzy tym, na co w danej chwili mają ochotę, a tym, czego naprawdę potrzebują - tym bardziej...

Kiedy z nastolatkiem do psychologa?

by Comment Closed

NASZE PUBLIKACJE Kiedy z nastolatkiem do psychologa? W okresie dojrzewania (12-18 lat) w młodym człowieku dokonuje się wiele zmian. Często w krótkim czasie wesołe, spontaniczne i ufne dziecko zmienia się w zamkniętego w sobie, gburowatego i opryskliwego nastolatka. Rodzice często nie wiedzą czy te zmiany, zwłaszcza te bardziej dramatyczne, wymagają profesjonalnej pomocy psychologa czy tak ma być i należy to najzwyczajniej przeczekać. W celu znalezienia odpowiedzi na ten dylemat poniżej przedstawiam najczęstsze powody, dla których młodzi ludzie trafiają do psychologa: stany depresyjne: poczucie pustki, bezsensu, bezwartościowości, myśli samobójcze; nasilenie objawów lękowych: lęk przed kontaktami społecznymi (tzw. fobia społeczna), lęk przed szaleństwem (dezintegracją) lub bardziej specyficzne np. lęk przed jazdą komunikacją miejską; zaburzenia zachowania: nadmierna agresywność i impulsywność wobec rówieśników, rodziców i nauczycieli; trudności w relacjach rówieśniczych: poczucie wyobcowania i niedopasowania do grupy rówieśników, dojmująca i bolesna samotność, bycie ofiarą przemocy rówieśniczej zarówno w świecie rzeczywistym jak i wirtualnym (np. ośmieszające wpisy na portalach społecznościowych, umieszczanie kompromitujących filmów w Internecie nagranych aparatem komórkowym); ...

Dlaczego młodzież potrzebuje granic?

by Comment Closed

NASZE PUBLIKACJE Dlaczego młodzież potrzebuje granic? Dorastanie jest okresem poszukiwania sensu życia i szukania odpowiedzi na pytania „kim jestem?”, „jaki jestem?”, „po co żyję?”. Poszukiwaniu własnej tożsamości towarzyszy niepokój, zagubienie i wewnętrzny chaos, które młody człowiek maskuje pozorną pewnością siebie i buntem. W procesie kształtowania się własnej niezależności pojawia się przekora, mierzenie się z rodzicami i wychowawcami. Najważniejszymi potrzebami nastolatków w tym czasie są: potrzeba bezpieczeństwa, niezależności i akceptacji. Młodzi ludzie potrzebują norm i zasad oraz stawiania granic, aby poczuć się bezpiecznie, zbudować swoją niezależność i uzyskać akceptację ze strony dorosłych i rówieśników. Młodzi potrzebują granic, aby móc się przeciwko nim buntować, aby móc się wyodrębnić i określić kim są i jacy są. Dzieci potrzebują przekraczać granice, żeby mogły podświadomie sprawdzić na ile dorosły jest przewidywalny, konkretny i stały. Przewidywalność reakcji i zachowań osób dorosłych daje poczucie ładu i bezpieczeństwa. Jasne zasady i normy wprowadzają porządek tak niezbędny, gdy odczuwa się wewnętrzny chaos. Świat musi być dla dziecka przewidywalny i spójny. Dziecko jest jak...

Dlaczego tak trudno być rodzicami nastolatka?

by Comment Closed

NASZE PUBLIKACJE Dlaczego tak trudno być rodzicami nastolatka? Okres adolescencji to jeden z kryzysów rozwojowych w życiu człowieka. Powstaje w związku z gwałtownymi i intensywnymi przemianami, jakie zachodzą w młodych ludziach na płaszczyźnie biologicznej, psychicznej, społecznej. Przemiany te mają na celu samookreślenie, odnalezienie i ukształtowanie tożsamości, a tym samym przygotowanie do dorosłego życia. Nastolatkowie przestają być dziećmi i przeobrażają się w dorosłych. Trudność polega na tym, że nie są już dziećmi, ale też nie są jeszcze dorosłymi. Sami nie wiedzą kim są, a my dorośli nie zawsze wiemy jak ich traktować. Jest to moment przejściowy, w którym znane dotychczas, sprawdzone sposoby zaspokajania potrzeb i radzenia sobie w kontaktach z innymi już nie działają, a nowe nie zostały jeszcze wypracowane lub jest ich niewiele. Stąd m.in. niespójności w zachowaniu, myśleniu, reakcjach, ich gwałtowność, nieadekwatność. Zmiany hormonalne zachodzące w organizmie powodują chwiejność nastrojów, nerwowość, niepokój, czasem zniechęcenie lub agresję. Do tego dołącza się rosnące pragnienie podkreślenia własnej niezależności, swobody i samodzielności. Młodzi ludzie sami zmieniają się...

Dyskalkulia

by Comment Closed

NASZE PUBLIKACJE Dyskalkulia Dyskalkulia, a właściwie specyficzne zaburzenia arytmetyczne są zaliczane do specyficznych trudności w uczeniu się. Izolowana jej postać występuje bardzo rzadko, gdyż zwykle obserwujemy u uczniów trudności w nauce matematyki wynikające z występowania dysleksji. Zgodnie z klasyfikacją ICD-10 specyficzne zaburzenia arytmetyczne są ujęte pod pozycją F81.2, jednak w najnowszej publikacji ICD-11 będą występowały jako rozwojowe zaburzenia arytmetyczne. Odrobina teorii Historia badań nad dyskalkulią sięga 1974 roku, kiedy to słowacki neuropsycholog prof. Ladislav Košč przeprowadził w Bratysławie pierwsze na świecie badania. Wynika z nich, że odsetek uczniów borykających się z tą trudnością wynosi około 6%, co potwierdzili także późniejsi badacze. Prof. Košč zaproponował pierwszą powszechnie uznaną definicję dyskalkulii: „dyskalkulia rozwojowa jest strukturalnym zaburzeniem zdolności matematycznych mającym swe źródło w genetycznych, tj. wrodzonych nieprawidłowościach tych części mózgu, które są bezpośrednim anatomiczno-fizjologicznym podłożem dojrzewania zdolności matematycznych zgodnie z wiekiem. Jest zaburzeniem występującym bez jednoczesnego zaburzenia ogólnych funkcji umysłowych.”. Badacze są zgodni co do tego, że przyczyną występowania specyficznych trudności arytmetycznych jest genetyka, a konkretnie struktura centralnego...

Zaburzenia przetwarzania słuchowego u dzieci – przyczyny, symptomy, terapia.

by Comment Closed

NASZE PUBLIKACJE Zaburzenia przetwarzania słuchowego u dzieci – przyczyny, symptomy, terapia. Zaburzenia przetwarzania słuchowego (ang. Auditory Processing Disorder, APD lub Central Auditory Processing Disorder CAPD), to zagadnienie stosunkowo nowe i wciąż mało poznane wśród osób pracujących z dziećmi. Rodzice, nauczyciele coraz częściej dzielą się wrażeniem, że przybywa dzieci, które nie reagują na słowa do nich kierowane, „ jakby nie słyszały, co się do nich mówi”. Rodzice, decydując się na badania słuchu, otrzymują diagnozę, że słuch fizjologiczny jest w normie (nie ma niedosłuchu), ale obserwują, że ich dziecko nadal funkcjonuje jak osoba lekko niedosłysząca. Zaburzenia przetwarzania słuchowego to termin stosowany w medycynie (audiologii), psychologii, logopedii i pedagogice dla określenia zespołu objawów wynikających z nieprawidłowego funkcjonowania wyższych funkcji słuchowych. Zatem APD nie stanowią odrębnej jednostki chorobowej, ale są zespołem objawów wynikających z zaburzeń w obrębie ośrodkowej części układu słuchowego i występują pomimo prawidłowej czułości słuchu. Etiologia zaburzeń przetwarzania słuchowego Zaburzenia przetwarzania słuchowego wynikają z dysfunkcji w centralnej, nerwowej części układu słuchowego i objawiają się niewłaściwym przetwarzaniem bodźców słuchowych...

Zanim pomyślisz o dyskalkulii, czyli najczęściej pojawiające się przyczyny trudności w nauce matematyki

by Comment Closed

NASZE PUBLIKACJE Zanim pomyślisz o dyskalkulii, czyli najczęściej pojawiające się przyczyny trudności w nauce matematyki Od blisko 10 lat w swojej codziennej pracy zajmuję się m.in. diagnozowaniem przyczyn trudności szkolnych w nauce matematyki. Rodzice jako powód zgłoszenia na badanie w tym kierunku często podają dyskalkulię często nie wiedząc z czym się ona wiąże. Z mojego doświadczenia wynika, że trudności w nauce matematyki mają różne podłoże, z których dyskalkulia stanowi niewielki procent uczniów przebadanych. Najczęściej przyczyną trudności zgłaszanych uczniów jest połączenie dwóch lub więcej czynników, które w różnym stopniu wpływają na uczenie się matematyki. Po wnikliwej analizie wyników badań z ostatnich dwóch lat postaram się przybliżyć państwu niektóre z nich. Chciałabym jednak zaznaczyć, że wymienione przeze mnie czynniki mogą, ale nie muszą być przyczyną trudności w nauce. Myślę, że zasadnym będzie dokonanie klasyfikacji tychże czynników na zewnętrzne i wewnętrzne. Do czynników zewnętrznych mogę zaliczyć: środowisko domowe dziecka; relację nauczyciel-uczeń; zmiany szkoły; dwujęzyczność lub wielojęzyczność dziecka; zaniedbanie środowiskowe (w tym np. brak zaleconej przez specjalistę korekcji wzroku okularami, mimo...

ADHD? A może nie…

by Comment Closed

NASZE PUBLIKACJE ADHD? A może nie… Cierpliwość jest najkonieczniejszą zaletą, aby dobrze żyć. Jeżeli brakuje cierpliwości, wchodzą gniew, zmieszanie, wściekłość i zgorzknienie. (Jan XXIII) No właśnie, w niniejszym artykule chciałbym odpowiedzieć na nurtujące mnie od dłuższego czasu pytanie: co jest powodem tak dużej liczby dzieci, z rozpoznaniem ADHD? Czy każde dziecko przejawiające trudności w zakresie koncentracji uwagi, nadmiernej ruchliwości, niestosownego co do sytuacji zachowania, można określić tym terminem? Aby odpowiedzieć sobie na to pytanie, chciałbym zacząć od podstaw. Mianowicie, czym jest ADHD? Attention Deficit Hyperactivity Disorder, czyli zespół nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi, znany jest na świecie od ponad 140 lat. Jest jednym z najczęściej pojawiających się zaburzeń wieku rozwojowego, występującym na całym świecie niezależnie od grupy społecznej, kultury społeczeństwa, czy poziomu jego rozwoju. W literaturze fachowej opisywano go różnie. Wg. kryteriów diagnostycznych DSM-V funkcjonuje jako „zaburzenie z deficytem uwagi i nadaktywnością”. Wg. klasyfikacji zaburzeń psychicznych i zaburzeń zachowania ICD-10 należy on do „zaburzeń hiperkinetycznych” (zespół nadpobudliwości ruchowej). Ja chciałbym się skupić nie na...

Czym jest TUS?

by Comment Closed

NASZE PUBLIKACJE Czym jest TUS? TUS, czyli Trening Umiejętności Społecznych, to forma pracy z grupą ukierunkowana na uczenie się przez dzieci efektywnych sposobów funkcjonowania społecznego. Wspierane są komunikacja (np. umiejętność słuchania, reagowania na wypowiedzi innych, zadawanie pytań), umiejętności prospołeczne (m.in. nawiązywanie kontaktu wzrokowego, tworzenie i utrzymywanie granic, pomaganie innym), radzenie sobie w trudnych sytuacjach (np. nauka asertywności, proszenie o pomoc) oraz takie sfery, jak emocje (rozpoznawania, nazywania stopniowanie) czy budowanie własnej tożsamości (m.in. odkrywanie swoich cech, mocnych i słabszych stron). Wiele TUSów jest organizowanych dla dzieci z całościowymi zaburzeniami rozwoju (ASD), jednak jest to również forma adekwatna do pracy z innymi trudnościami, takimi jak agresja, nieśmiałość, zagrożenie niedostosowaniem społecznym. Ważne, by grupa była na podobnym poziomie wiekowym, poznawczym, intelektualnym i komunikacyjnym - wtedy formy wsparcia będą adekwatne do możliwości każdego uczestnika, dzięki czemu każdy uczestnik będzie mógł w pełni skorzystać z zajęć. Dodatkowo badania wskazują, że młodsi uczestnicy TUS to grupa najbardziej podatna na uczenie się i manifestująca mniejszy negatywizm wobec zmian (za: Wojnarska,...