Dyskalkulia
NASZE PUBLIKACJE
Dyskalkulia
Dyskalkulia, a właściwie specyficzne zaburzenia arytmetyczne są zaliczane do specyficznych trudności w uczeniu się. Izolowana jej postać występuje bardzo rzadko, gdyż zwykle obserwujemy u uczniów trudności w nauce matematyki wynikające z występowania dysleksji. Zgodnie z klasyfikacją ICD-10 specyficzne zaburzenia arytmetyczne są ujęte pod pozycją F81.2, jednak w najnowszej publikacji ICD-11 będą występowały jako rozwojowe zaburzenia arytmetyczne.
Odrobina teorii
Historia badań nad dyskalkulią sięga 1974 roku, kiedy to słowacki neuropsycholog prof. Ladislav Košč przeprowadził w Bratysławie pierwsze na świecie badania. Wynika z nich, że odsetek uczniów borykających się z tą trudnością wynosi około 6%, co potwierdzili także późniejsi badacze. Prof. Košč zaproponował pierwszą powszechnie uznaną definicję dyskalkulii: „dyskalkulia rozwojowa jest strukturalnym zaburzeniem zdolności matematycznych mającym swe źródło w genetycznych, tj. wrodzonych nieprawidłowościach tych części mózgu, które są bezpośrednim anatomiczno-fizjologicznym podłożem dojrzewania zdolności matematycznych zgodnie z wiekiem. Jest zaburzeniem występującym bez jednoczesnego zaburzenia ogólnych funkcji umysłowych.”.
Badacze są zgodni co do tego, że przyczyną występowania specyficznych trudności arytmetycznych jest genetyka, a konkretnie struktura centralnego...