Jak przygotować dziecko do wizyty w Poradni? Poradnik dla rodzica.

NASZE PUBLIKACJE

Drogi Rodzicu,

Nie będzie wielkim odkryciem, jeśli powiem, że każde dziecko jest inne. Różnice u dzieci, jak również u nas dorosłych, dotyczą bardzo wielu obszarów: mamy różny temperament, zainteresowania, zdolności, w różny sposób nawiązujemy kontakty, a także reagujemy na to, co się dookoła nas dzieje. Wymienione przykłady to tylko mała część tego, jak złożonymi istotami jesteśmy. Pomimo wielu wspólnych cech, każdy z nas jest inny i dzięki temu wyjątkowy. Mamy swoje mocne i słabe strony. Jako osoby dorosłe zazwyczaj wiemy, co sprawia nam przyjemność, w czym jesteśmy dobrzy, a czego lepiej unikać. Wiemy również (raz lepiej, raz gorzej) jak radzić sobie z trudnościami. W ciągu naszego życia nie raz popełnialiśmy błędy, myliliśmy się i dzięki temu uczyliśmy jak należy postępować. Całe życie zdobywamy nową wiedzę i doświadczenie. A co z dziećmi?

Można powiedzieć, ze nasze dzieci są na początku swojej „życiowej kariery”. Co dzień uczą się czegoś nowego, zarówno na gruncie przedszkolnym czy szkolnym, jak również rodzinnym i rówieśniczym. Wszędzie mierzą się z nowymi wymaganiami, sytuacjami i oczekiwaniami. W ciągu dorastania naszego dziecka mogą zdarzać się momenty, które nas zaniepokoją. Myślę, że nie jest mitem to, że prawie każdy rodzic chce wtedy pomóc swojemu dziecku najlepiej jak potrafi. Zdarzyć się jednak może, że pomimo wkładanych wysiłków, nie dostrzegamy poprawy w funkcjonowaniu naszych dzieci. Co wtedy?

W takim momencie warto jest rozważyć wizytę w poradni psychologiczno-pedagogicznej. Publiczne poradnie świadczą bezpłatną pomoc dzieciom, młodzieży oraz ich rodzinom. Każda poradnia ma swój obszar działania, oraz kadrę specjalistów przygotowanych do pracy z dziećmi i młodzieżą. Zazwyczaj są to psycholodzy, pedagodzy, logopedzi, terapeuci SI i psychoterapeuci. Osoby te diagnozują zgłaszane trudności i proponują odpowiednie formy wsparcia dla dziecka lub/i rodziny.

Często pierwsza wizyta w Poradni jest dla dziecka dużym stresem. Spotkanie z psychologiem lub pedagogiem kojarzone jest z karą dla „niegrzecznych dzieci w szkole”. Dlatego też istotnym jest, aby dobrze przygotować dziecko do wizyty. Zadnie to spoczywa na rodzicu lub opiekunie i dzięki odpowiednim komunikatom z ich strony, może pomóc dzieciom poradzić sobie z niepokojami związanymi z wizytą.

Co mówić i co robić przed wizytą:

powiedz dziecku o planowanej wizycie w poradni. Zdarza się, że taką wizytę sugerują nauczyciele i dziecko wie, od nich, ze zostanie skierowane na badania lub konsultację. Mimo to zawsze porozmawiaj o tym osobiście z dzieckiem;
warto porozmawiać z dzieckiem o jego trudnościach, nie oceniając i nie krytykując go. Można powiedzieć: „Zauważyliśmy, że ostatnio trudnością jest dla Ciebie/dla nas…… Chcielibyśmy poszukać przyczyn tego co się dzieje i poradzić sobie z tym, stąd pomysł udania się do poradni;
pokazuj korzyści z wizyty w poradni, np. uzyskanie wsparcia, odpowiedź na pytania jak poradzić sobie z trudnościami, poznanie swoich mocnych stron (wszystko zależy od powodu wizyty);
zaakceptuj obawy i niechęć dziecka, jest to dla niego nowa, nieznana sytuacja. Często dziecko czuje się winne zaistniałej sytuacji maskując to np. złością lub buntem. Staraj się dotrzeć do tego co „pod spodem”, często jest to lęk, smutek i bezradność;
opowiedz o swoich wrażeniach. Jeśli jest to Wasza pierwsza wizyta w Poradni, na pierwsze spotkanie zostanie zaproszony sam rodzic w celu zebrania wywiadu. Po powrocie do domu możesz opowiedzieć swojemu dziecku o swoich odczuciach odnośnie wizyty, opisać miejsce oraz osobę z którą rozmawiałeś;
powiedz dziecku, że nie jest jedyne. W poradni co dzień przyjmowanych jest bardzo dużo dzieci w różnych sprawach. Nasza placówka przyjmuje osoby od godziny 8.00 do 20.00 w kilku gabinetach. Z pomocy poradni korzysta bardzo dużo dzieci i młodzieży, a także całe rodziny;
poszukaj wśród znajomych. Może syn lub córka Twojej koleżanki byli już u nas i mogą podzielić się z Twoim dzieckiem wrażeniami. Z relacji rodziców wiem, że jest to skuteczny sposób;
powiedz dziecku co będzie robić. Zazwyczaj osoba, do której się zgłaszacie przekazuje informacje o procesie diagnozy i o tym, co dziecko będzie robić. Można powiedzieć dziecku, że będzie rozmawiało, wykonywało różne zadania, rysowało;
nic nie jest na ocenę. Poradnia to nie szkoła. Specjaliści nie stawiają ocen. Ich zadaniem jest określenie przyczyn trudności i szukanie form pomocy, jak również określenie mocnych stron i zasobów dziecka;
rozmawiaj, rozmawiaj, rozmawiaj. Bardzo ważne jest zapewnienie dziecku poczucia bezpieczeństwa i odpowiedź na nurtujące je pytania, których czasem może być bardzo dużo. Bądź cierpliwy w słuchaniu obaw dziecka.

Czego nie mówić:

nie zatajaj celu wizyty, zdarzają się niestety dzieci, które dowiadują się o nim dopiero w gabinecie u specjalisty. Sytuacja taka powoduje w dziecku lęk i opór, co jest jak najbardziej zrozumiałe. Diagnoza np. intelektu w takich warunkach nie jest dobrym pomysłem;
„Będzie tam pan/pani, przy której musisz być grzeczny”;
„Sprawdzimy czy jesteś mądry;
„Pani będzie oceniać jak się zachowujesz”;
nie krytykuj dziecka przy specjaliście (nigdy nie krytykuj 🙂 );
nie porównuj do rodzeństwa: „Drugie dziecko jest zupełnie inne, nie ma takich problemów”;
nie zmuszaj dziecka do mówienia, powoduje to jeszcze większą blokadę.

Po wizycie pochwal dziecko za wysiłek. Każdy z nas lubi być przecież chwalony 🙂

Autor: mgr Hanna Furtak- psycholog